Bos Nieuwerkerk maakt gebruik van cookies om de bezoekers van onze website de best mogelijke ervaring te bieden en voor het analyseren van bezoekersgedrag waarmee we onze website kunnen verbeteren.

Blog

Puzzels oplossen, dat is het leukste wat er is 

Kirsten (29) werkt nu vijfenhalf jaar bij Bos Nieuwerkerk. Eerst als werkstudent, maar na haar studie Werktuigbouwkunde greep ze de kans zich te bewijzen als Process Engineer.

Kirsten Koreman - Lekkerkerk, Proces Engineer
Kirsten Koreman-Lekkerkerk, process engineer

‘Ik studeerde Werktuigbouwkunde aan de TU Delft en deed daar ook mijn master Transport, Engineering & Logistiek. Omdat bij de studie geen stage hoorde, zocht ik zelf een plek waar ik meer zou kunnen leren over de professionele buitenwereld. Ik had een bijbaantje bij de Praxis, maar ik vermoedde dat er werk voor mij moest zijn dat dichter bij mijn studie lag. Ik woonde toen nog bij mijn ouders in Nieuwerkerk en ik besloot het industrieterrein rond te fietsen, bedrijfsnamen te noteren en er een paar aan te schrijven. Bos Nieuwerkerk reageerde meteen, en ook enthousiast. Dat vond ik al iets zeggen over het bedrijf. Daarna volgde gesprekken die bevestigde dat het een heel leuke club is en waar ik veel zou kunnen leren.’

Wat voor werk hadden ze te bieden?

‘Tekeningen maken. In 2D, 3D, snijtekeningen en standaardtekeningen. In 2020 studeerde ik af. Vanwege corona hield ik mijn afstudeerpresentatie online en mijn directe collega’s keken mee, dat was leuk. Daarna kreeg ik een aanbod om te blijven. Als Process Engineer. Dat leek mij op het lijf geschreven, dus ik zei ja. In deze rol verbeter ik de interne processen. Hierdoor winnen we tijd die we vervolgens kunnen besteden aan klantspecifieke details, waardoor de kwaliteit van wat we bieden verder kan stijgen.’

 

We leggen onze kennis vast in parametrische modellen.

 

Betreft jouw werk alle interne processen of alleen het engineeringsproces

‘Eigenlijk alle interne processen. Zo’n twee jaar geleden hield ik me vooral bezig met het engineeringsproces omdat we toen overstapten op een nieuw tekenpakket. Hierbij legde ik kennis vast in parametrische modellen, zodat je niet bij elk ontwerp opnieuw hoeft te beginnen. Mijn rol in het ERP-team is projectleider. In het eerste kwartaal van 2024 gaan we over op een nieuw ERP-systeem waarmee we informatie beter kunnen vastleggen en terugvinden. Ook zal dit de informatieoverdracht tussen de verschillende afdelingen stroomlijnen. Dit jaar maakten we, samen met een consultant, een selectie, en het gekozen systeem zijn we nu naar onze wensen aan het inrichten.’

Is dat leuk, het inrichten van een ERP-systeem?

‘Ik vind dat heel leuk. En nu we een testomgeving hebben draaien die zichtbaar maakt wat je eraan hebt, gaat het intern ook echt leven. De bedoeling is dat we hiermee een workflow organiseren die ideaal is en die we ook vastleggen in onze ISO-certificering. Dat betekent dat we onszelf ook tot die werkwijze verplichten. Tegelijk willen we voorkomen dat we iets maken dat straks bij het minste of geringste “computer says no” als antwoord geeft.’

En wat is leuk aan het maken parametrische ontwerpmodellen?

‘Ik zoek graag naar patronen en die behoefte kan ik met het ontwerpen van parametrische ontwerpmodellen van schoorsteenonderdelen heel goed kwijt. Want in ons ontwerpproces kom je veel herhalende handelingen en onderdelen tegen. Bij parametrisch ontwerpen brengen we al onze kennis onder in een overcompleet parametrisch model. Daarna hoeven onze engineers alleen nog maar bepaalde parameters in te vullen voor een basisproject. Alles wat je niet invult, verdwijnt dan automatisch uit het overcomplete model en wat je overhoudt is je ontwerp.’

 

De stip op de horizon is een parametrisch model van een complete schoorsteen.

 

Beschikken jullie nu al over parametrische ontwerpmodellen?

‘Ja, we hebben een aantal van deze modellen voor onderdelen van schoorstenen, zoals een voet, een zijaansluiting en een top, maar ook voor een basiskanaal. De stip op de horizon is een parametrisch model van een complete schoorsteen. Omdat ik te weinig tijd heb om dit te ontwikkelen, stelde ik voor om hier een specialist bij te betrekken en dat gaan we doen.’

Houd je je ook bezig met verbeterprocessen in de werkplaats?

‘Nee, daar hou ik me nog niet mee bezig. Wel is een team aan de slag om de mogelijkheden van robotisering te onderzoeken. Ik ben wel een klein projectje gestart in de werkplaats. Een verkoper was bij een klant die vertelde dat ze geen kartonnen wegwerpbekers meer gebruiken. Onderweg naar huis ging hij nadenken over ons papiergebruik en hij vroeg me hierover mee te denken. Aan wegwerkbekers doen we niet, maar ik ben nu wel aan het kijken naar ons gebruik van papier en verpakkingsmateriaal, ook in de productie, om te zien waar dat kan worden verminderd.’

Wat vind je van het bedrijf?

‘Het is een prachtig familiebedrijf waarin de mens voorop staat. Ik werkte hier net een half jaar toen mijn schoonmoeder ernstig ziek werd en uiteindelijk ook zou overlijden. Wat ik vooral te horen kreeg was: “Neem de tijd”. Er was geen druk, er was begrip. We leven met elkaar mee. Bij een geboorte gaan Martine, Miranda en Bianca op kraamvisite en ook verjaardagen en huwelijksjubilea worden samen gevierd. Ook komt er wel eens een kleinkind langs en dan zie je een stoere opa in een softie veranderen. En bij elke grote opdracht is er taart en voor mij mijn eigen taart vanwege een voedselintolerantie.’